Deszcz - słońce, deszcz - słońce. Warzywa rosną jak na drożdżach, ale niestety takie warunki sprzyjają też wzmożonemu wzrostowi chwastów... Jak skutecznie z nimi walczyć? Podpowiadamy poniżej!
Chwasty na trawniku
Pierwsza zasada przeciwdziałania wyrastaniu chwastów na trawniku mówi: im gęstszy trawnik tym mniej chwastów. Jak to zrobić? Częste koszenie i dobre nawożenie! Wówczas trawnik będzie rósł zdrowo, mocno się zagęszczał i nie pozwoli na wpychanie się chwastów. Dobrze wypielęgnowany trawnik samodzielnie poradzi sobie z atakiem chwastów. Gdy mocno się zagęści, zwyczajnie nie będzie miejsca aby jakiś chwast wykiełkował i normalnie wyrósł.
Problem może pojawić się kiedy trawnik jest młody lub uprzednio zachwaszczony np. po poprzednich właścicielach lub po błędach w pielęgnacji. Co wtedy zrobić? Można wspomóc się środkiem zwalczającym chwasty dwuliścienne, np. Starane Trawniki, Chwastox Trio lub Mniszek. Absolutnie nie wolno sięgać po preparaty tzw. „herbicydy totalne”, które na swojej drodze niszczą wszystko co zielone.
Ważne! Nie ma preparatu, który zwalczy perz na trawniku nie uszkadzając murawy. Perz to także trawa, więc wszystko co niszczy perz, zniszczy także trawnik. W przypadku mocno rozwijającego się perzu warto ręcznie wyciąć najbardziej ekspansywne obszary.
Chwasty na kostce / chodniku
Do likwidacji roślin stale wyrastających między kostką brukową lub płytami chodnikowymi potrzebne są właśnie herbicydy totalne. Z nazw tego typu preparatów można wymienić choćby Sprinter, Avans RTU, Proelium i z wiele innych. Tego typu środki działają wyniszczająco na całą roślinę i w ciągu 14-21 dni nie ma po niej śladu. Wystarczy jeden zabieg w sezonie aby pozbyć się chwastów z takich miejsc.
Wyżej wymienione preparaty zazwyczaj są na bazie glifosatu. Kontrowersji wokół tej substancji czynnej narosło już sporo, ale producenci środków ochrony roślin wychodzą temu naprzeciw.
W tym roku pojawiły się takie preparaty jak Effect 24H lub AntyChwast, które w swoim składzie nie zawierają wspomnianego składnika. Jak to możliwe? Lata badań i doświadczeń pozwoliły stworzyć preparat na bazie mocnego roślinnego wyciągu, który po zetknięciu z zieloną częścią rośliny deformuje ją, zaburza jej procesy życiowe i prowadzi do jej zamierania. Kwas pelargonowy, inaczej zwany nonanowy – to właśnie ta magiczna substancja, która zastąpiła glifosat.
Chwasty w sadzie
Zwalczanie chwastów wyrastających u podnóża drzew owocowych również można zwalczać wykonując oprysk preparatami na bazie glifosatu lub kwasu pelargonowego. Tego typu środki wykazują działanie jedynie na zielone części roślin, na te zdrewniałe (pnie, konary) nie mają wpływu. Dlatego takie praktyki stosowane są w wielu sadach profesjonalnych oraz w przydomowych ogródkach lub działkach.
Oczywiście zabieg powinien zostać przeprowadzony z należytą starannością, tak aby powiewy wiatru nie zwiały roztworu zielone części roślin. Szczególnie ważne jest to przy wykonywaniu oprysków w uprawie krzewów owocowych.
Chwasty w warzywniku
Tutaj niestety nie ma taryfy ulgowej i dróg na skróty. Nie istnieje w sprzedaży nieprofesjonalnej preparat, który poradziłby sobie z chwastami wyrastającymi między rzędami nie siejąc spustoszenia na uprawianych warzywach. Można próbować wykonywać opryski herbicydami totalnymi za pomocą nakładki herbicydowej, ale wyłącznie na swoją odpowiedzialność. Choć tego, oczywiście, nie polecamy.
Tylko regularne mechaniczne usuwanie chwastów (motyką lub ręcznie) pozwoli utrzymać poletka niezachwaszczone. A to szczególnie ważne ze względu na konkurencję chwastów z roślinami uprawnymi o wodę, składniki odżywcze, a w początkowej fazie wzrostu również o światło.
Zdecydowanie warto także w tym wypadku zainwestować w wygodne, ergonomiczne i poręczne narzędzia ogrodnicze, takie jak motyka czy pazurki. Naprawdę nie ma nic bardziej męczącego niż odchwaszczanie międzyrzędzi za pomocą niesprawnych lub nieprzeznaczonych do tego narzędzi. To naprawdę duże ułatwienie. Przydadzą się także nakolanniki ochraniacze na kolana oraz rękawice z pazurkami, które jeszcze mocniej przysłużą się naszej wygodzie.
