Surfinia (Petunia × hybrida) jest grupą odmian petunii ogrodowej, które mają zwisające pędy. Pierwsze odmiany surfinii wyhodowano w Japonii, używając do tego celu inżynierii genetycznej. Do Europy roślina ta zawędrowała dopiero pod koniec lat dziewięćdziesiątych dwudziestego wieku. Obecnie powszechnie uprawiana w całej Europie jako roślina ozdobna. Jest rośliną niezwykle urodziwą, wydającą mnóstwo kwiatów o najróżniejszych barwach, odcieniach, kwiatów jednokolorowych, dwukolorowych a nawet wielokolorowych. Jej zwisające z balkonów girlandy zachwycą każdego. A przy tym jest bardzo prosta w uprawie. Uprawę surfinii charakteryzują w zasadzie dwa słowa: podlewanie i nawożenie.
Charakterystyka - jaka może być surfinia?
Surfinia jest rośliną jednoroczną, mającą zwisające, pokładające się lub wzniesione pędy osiągające długość od 30 do 120 cm. Ma ładnie wybarwione na zielono liście, które również są jej ozdobą. Jej kwiaty w kształcie dzwonka mają wyraziste barwy w wielu kolorach i odcieniach. Te podstawowe są w kolorze białym, czerwonym, różowym, fioletowym albo liliowym. Zazwyczaj kwiaty są dwukolorowe – ciemniejsze w środku kielicha a jaśniejsze na zewnątrz. Zaczynają kwitnąć pod koniec czerwca i trwa to aż do pierwszych przymrozków. Surfinie dzielą się na dwie podstawowe grupy: wielokwiatowe (małe wymagania uprawowe) i wielkokwiatowe (duże wymagania uprawowe).
Uprawa surfinii - jak robić to dobrze?
O ile surfinia wielokwiatowa ma niewielkie wymagania glebowe, bo wystarczy jej zwykła ziemia uniwersalna, byle ją często podlewać, to już ta wielkokwiatowa ma duże wymagania, jeśli chodzi o podłoże. Ale wiadomym jest, że im bardziej wartościowa ziemia, tym będą rośliny piękniej kwitnąć. Dlatego lepiej nie patrzeć na to, która z odmian ma większe a która mniejsze wymagania i zapewnić te optymalne. A te najlepsze to żyzne, próchnicze podłoże o odczynie lekko kwaśnym (pH 5,5-6,5), surfinia nie toleruje ziemi od odczynie zasadowym. A gdy podłoże będzie zbyt kwaśne, nie będzie w stanie pobierać żelaza, więc jej liście zaczną blaknąć. Podłoże powinno być przepuszczalne, bo surfinia owszem, bardzo lubi wilgoć, ale już nie przelanie.
Trzeba pamiętać o otworach w dnie doniczek i warstwie drenażowej (żwir, keramzyt) na spodzie. Miejsce dla surfinii należy wybrać słoneczne, osłonięte od wiatru i deszczu, gdyż jej delikatne kwiatostany bardzo łatwo może uszkodzić każda większa ulewa. Surfinia powieszona w cieniu będzie dużo gorzej kwitnąć.
Pielęgnacja surfinii - o czym pamiętać?
Surfinie wymagają przede wszystkim częstego podlewania, co najmniej raz dziennie, a gdy panują upały to i dwa razy dziennie. Rosnąc bowiem w pełnym słońcu bardzo szybko wykorzystuje znajdującą się w doniczce wilgoć, która dodatkowo szybko odparowuje. Nie można dopuszczać do przesuszenia podłoża ani do tego, by woda stała w doniczce. W trakcie podlewania nie powinno się moczyć ani kwiatów (łatwo je uszkodzić), ani liści (zaczynają brązowieć). Raz w tygodniu rośliny powinny być zasilane nawozem dedykowanym surfiniom lub roślinom kwitnącym. W składzie powinna być duża zawartość żelaza, które wspomoże obfite kwitnienie. Pamiętać należy o systematycznym usuwaniu przekwitłych kwiatostanów oraz uszczykiwaniu końcówek. Roślina będzie wówczas coraz mocniej się rozkrzewiała i bardziej obficie kwitła.
Jak rozmnażać surfinie?
Surfinie najczęściej kupujemy w sklepach i po prostu przesadzamy do doniczek i skrzyneczek, ale bez problemu możemy sami sobie wyhodować rośliny z zebranych po sezonie nasion lub nasion kupionych. Wysiewa się je w lutym, najpóźniej na początku marca a w maju mamy już gotową rozsadę, którą przesadzamy do właściwych doniczek. Jeśli są to skrzynki, sadzimy je co 25 centymetrów. To nic, że na początku nasze skrzyneczki wyglądają nieco łyso. Surfinie odpowiednio pielęgnowane w szybkim tempie osiągną imponujące rozmiary. A gdy będzie im za ciasno, będą dużo słabiej rosnąć i będą miały mniej kwiatów.
Czytaj także... Styczniowy wysiew kwiatów - jakie kwiaty siejemy najwcześniej?
Zagrożenia w uprawie surfinii
- przesuszenie
- przelanie
- intensywne opady uszkadzają kwiatostany
- trzymane w cieniu mają mało kwiatów i słabo rosną
- wrażliwe na polewanie wodą kwiatów i liści
- brak systematycznego nawożenia skutkuje żółknięciem liści