Kiedy i czym pryskać brzoskwinię na kędzierzawość liści brzoskwini?

Kędzierzawość liści brzoskwini, zwana również często po prostu kędzierzawką to jedna z najczęstszych chorób brzoskwini, a przy tym jedna z najbardziej niebezpiecznych. Nieleczona będzie powodować znaczna szkody – od zmniejszenia plonów, aż do całkowitego zamarcia dotkniętego nią drzewa. Dlatego warto poznać objawy tej choroby oraz metody, dzięki którym można skutecznie ją leczyć.

Kędzierzawość liści brzoskwini – przyczyny i objawy.

Kędzierzawka wywoływana jest przez grzyby z gatunku Taphrina deformans z rodziny szpetczaków Taphrinomycetes. Patogeny te najczęściej porażają brzoskwinie i nektaryny, chociaż można również spotkać je na morelach.

Pierwsze objawy bytności patogenów można zauważyć wiosną wraz z pojawieniem się pierwszych liści. W miarę wzrostu liście zaatakowanego drzewa przybierają pomarańczowo-karminową barwę i ulegają deformacji, zwijając się i skręcając. Zaatakowane liście stają się niezwykle kruche i zaczynają przedwcześnie opadać.

Porażenie może obejmować cały liść, lub dotykać go początkowo jedynie fragmentarycznie, z czasem rozprzestrzeniając się na całą blaszkę liściową. Drzewo wypuszcza nowe liście, próbując się ratować, co prowadzi to do znacznego osłabienia rośliny, spadku odporności na warunki atmosferyczne i stresy środowiskowe. Najbardziej wrażliwe na infekcję są młode drzewka, które bez podjęcia odpowiednich kroków szybko niszczeją.

Czytaj również... Najczęstsze choroby brzoskwini - jak je zwalczać?

Jak zapobiegać infekcji patogenem kędzierzawości liści brzoskwini?

Grzyby Taphrina deformans zimują na korze, pędach i okrywach pączków. Dlatego pierwsze objawy są zauważalne już od samego początku wzrostu liści – w okresie pękania pączków grzyb atakuje, wnikając pod skórkę liścia. W tym momencie jest już zbyt późno na ratunek dlatego opryski przeciwko kędzierzawości liści trzeba wykonać w odpowiednim czasie.

Aby skutecznie ochronić brzoskwinie przed porażeniem patogenami kędzierzawki można stosować zarówno naturalne, ekologiczne metody, jak i gotowe chemiczne opryski. Wielu specjalistów zaleca rozpocząć walkę z chorobą właśnie od naturalnych metod, jednak w przypadku dużego natężenia infekcji, może zajść konieczność zastosowania chemicznych środków ochrony roślin.

Czym pryskać brzoskwinie na kędzierzawość?

1. Miedzian – Miedzian 50 WP lub Miedzian Extra 350 SC to fungicydy, których substancją aktywną jest tlenochlorek miedzi, dopuszczone do stosowania w uprawach ekologicznych.
   
   Oprysk preparatem zaleca się przeprowadzić w okresie bezlistnym (listopad), co dodatkowo ogranicza ewentualne negatywne oddziaływanie na środowisko naturalne. Zabieg można przeprowadzić również w okresie pękania pąków i zauważenia pierwszych symptomów choroby, a Miedzian nie był wcześniej używany na zainfekowanej roślinie.
   
   Zalecana dawka wynosi 10g preparatu na litr wody. Tak stężoną mieszanką należy jak najdokładniej opryskać zaatakowane drzewka.
   
   
2. Lecitec – to preparat oparty na lecytynie, która wzmacnia błony komórkowe roślin, utrudniając lub uniemożliwiając wniknięciu grzyba do wnętrza komórek. Zalecane dawkowanie preparatu wynosi 25 ml na 8 litrów wody. Zabieg można wykonać wielokrotnie w sezonie wegetacyjnym, w co najmniej 7 dniowych odstępach.
   
   
3. Evasiol – preparat oparty na naturalnym wyciągu ze skrzypu polnego. Wyciąg ze skrzypu nie tylko skutecznie zwalcza choroby grzybowe (w tym właśnie kędzierzawość liści brzoskwini), ale również wzmacnia drzewka, odżywiając liście i owoce i zwiększając jej mrozoodporność.
   
   Zalecana dawka wynosi 10 ml koncentratu na 1 litr wody.
   
   
4. Domowe wyciągi – kędzierzawość liści brzoskwini można ograniczyć również za pomocą domowych preparatów. Oprócz wcześniej wymienionego wyciągu ze skrzypu, skutecznym remedium będą również wyciągi lub gnojówki z krwawnika czy pokrzywy.
   
   
5. Spośród chemicznych fungicydów najczęściej polecanym do zwalczania kędzierzawości liści brzoskwini jest Syllit 65 WP. Substancją czynną jest dodyna, związek z grupy pochodnych guanidyny. Dodyna zmniejsza przepuszczalność błon plazmatycznych w komórkach grzybni, w efekcie czego zamiera ona wkrótce po oprysku.
   
   Preparat może być stosowany od fazy pękania pąków do fazy opadnięcia płątków, jednak nie później niż 75 dni przed zbiorami. Zalecana dawka wynosi 13 g na 5-15 litrów wody. Tak przygotowana mieszanina wystarcza na 100 m2 oprysku.

Przeczytaj również... Syllit czy Miedzian? Czym chronić brzoskwinię przed kędzierzawością?

Oprócz oprysków należy pamiętać jeszcze o dokładnym zagrabieniu i usunięciu wszystkich opadłych liści. Również porażone fragmenty pędów należy wyciąć i usunąć. Zapobiegnie to wtórnym infekcjom i uniemożliwi przezimowanie patogenu w opadłych liściach. Starsze drzewa o gęstej koronie warto delikatnie prześwietlić, by umożliwić równomierny dostęp powietrza i światła słonecznego.

Dobrą praktyką sadowniczą, będącą jednocześnie świetną prewencją chorób grzybowych jest jesienne nawożenie doglebowe i dolistnie 5% roztworem moczniku. Oprysk mocznikiem działa nie tylko grzybobójczo, ale pozwala na lepszy transport azotu do organów zimujących roślin, dzięki czemu drzewka mogą tworzyć zapasy, pozwalający im na szybkie wznowienie rozwoju wczesną wiosną.