Jeśli papryki zaczynają chorować, zawsze wiąże się to ze zmniejszeniem plonów i znaczącym pogorszeniem jakości warzyw. Dlatego ważnym jest, by zauważywszy któreś z opisanych poniżej objawów potrafić je zidentyfikować i przypisać faktycznej chorobie. I oczywiście od razu przystąpić do walki z nią. Warzywa pozostawione bez wsparcia będą coraz słabsze aż może dojść do ich całkowitego unicestwienia przez chorobę. Walka z chorobami nie jest prosta, dlatego bardzo ważne jest takie prowadzenie upraw by skutecznie paprykę przez patogenami chronić.
Zacząć należy od zakupu dobrej jakości nasion lub sadzonek od sprawdzonego producenta. Papryka nie powinna być sadzona w tym samym miejscu sezon po sezonie. Uprawę trzeba na bieżąco odchwaszczać, papryka wyjątkowo źle znosi takie towarzystwo. Dobrze sprawdzają się zapobiegawcze opryski naturalnymi środkami, które zabezpieczą rośliny przed chorobami. Przez cały okres wegetacji trzeba systematycznie sprawdzać czy papryka nie została zaatakowana jakimś patogenem, a po zbiorach miejsce po uprawie dokładnie oczyścić z pozostałości roślin.
Przeczytaj również... Jak uprawiać paprykę?
Czasami jednak, mimo wzorowej pielęgnacji zdarzyć się może, że naszą uprawę papryki dopadnie jakaś choroba. Dobrze jest zatem szybko i trafnie zidentyfikować zagrożenie i zacząć działać by ochronić plantację.
Choroby grzybowe papryki
Zgnilizna twardzikowa
Zgnilizna twardzikowa papryki (Sclerotinia sclerotiorum). Choroba ta dotyka najczęściej paprykę uprawianą w tunelach foliowych. Porażenie następuje z ziemi, w której sklerocja (formy przetrwalnikowe grzyba) żyć mogą nawet przez 3-4 lata. Grzyb poraża rośliny starsze. Pierwsze objawy to więdnące i zasychające liście i owoce. Następnie na pędach pojawia się biały nalot – to grzybnia. W jej zbitym wnętrzu można dostrzec zarodniki grzyba wielkości ziaren zbóż, grzyb wypełnia również pęd, jego rdzeń zostaje więc trwale zniszczony.
Profilaktyka i zwalczanie
Co 2 lata odkażać termicznie podłoże w tunelach foliowych i szklarniach. Wszelkie porażone pędy należy usuwać i utylizować a podłoże głęboko spulchniać. W każdym sezonie zmieniać miejsce sadzenia papryki, ale to nie wszystko. Nie można sadzić papryki tam, gdzie wcześniej rosły inne uprawy podatne na zgniliznę twardzikową. Do walki z chorobą stosować Switch 62,5 WG.
Szara pleśń
Szara pleśń papryki (Botrytis cinerea) to jedna z chorób najczęściej dotykająca paprykę, szczególnie tę uprawianą pod osłonami. Patogeny porażają wszystkie naziemne części rośliny, zarówno liście jak i pędy oraz owoce. Pierwsze objawy to oliwkowo-szare wodniste plamy, na których pojawia się z czasem biała grzybnia, która szarzeje, gdyż powstają na niej zarodniki grzyba. Źródłem zakażenia mogą być porażone nasiona albo pozostawione na polu szczątki roślin, z których patogen przedostaje się w głąb rośliny poprzez uszkodzenia mechaniczne lub owoce przy szypułkach. Rozwój grzyba następuje, gdy panuje wysoka wilgotność powietrza przy jednoczesnych dość niskich temperaturach (poniżej 15oC), niewystarczającym wietrzeniu tuneli a także zbyt dużym zagęszczeniu roślin.
Profilaktyka i zwalczanie
Pomieszczenia uprawowe powinny być systematycznie i intensywnie wietrzone. Dolne liście wraz ze wzrostem usuwane. Jeśli temperatura nocą znacznie się obniża, tunele foliowe powinny być dogrzewane. Szarą pleśń papryki zwalczać można opryskiem z Amistar 250 SC.
Fytoftoroza
Fytoftoroza papryki (Phytophthora capsici) grzyb ten poraża wszystkie naziemne części roślin. Atakuje już siewki, powodując u nich zgorzel. Objawami są ciemnozielone, wodniste plamy na liściach, łodygach i owocach. Z czasem zmieniają barwę na brunatną a miejsca dotknięte chorobą zasychają. Najpierw obumierają części roślin a na koniec zamiera cała roślina. Grzyb wnika również do nasion, skutkiem czego mocno brązowieją. W każdym z tych miejsc pojawia się biała początkowo grzybnia. Fytoftoroza pojawia się, gdy gleby są zbyt wilgotne, dotyczy to szczególnie upraw papryki pod osłonami. Jeśli rośliny są zbyt obficie podlewane w trakcie upałów a do tego w podłożu jest nadmiar azotu w formie amonowej, wówczas grzyb ma idealne warunki dla rozwoju.
Profilaktyka i zwalczanie
Pamiętać o płodozmianie i nie sadzeniu papryki w tym samym miejscu albo w miejscu, gdzie wcześniej rosły pomidory. Nie powinno się nawozić podłoża wapnem tlenkowym. Co 2 lata odkażać podłoże metodą termiczną lub przy użyciu środka Magnicur Energy 840 SL. Chorobę zwalczać można przy użyciu Polyversum WP lub Signum 33 WG.
Choroby bakteryjne papryki
Bakteryjna cętkowatość
Bakteryjna cętkowatość papryki (Pseudomonas syringae) powodem choroby jest bakteria, która atakuje paprykę, ale również pomidory i to zarówno pod osłonami jak i w uprawach polowych. Na liściach, pędach, pąkach kwiatowych i owocach zaczynają pojawiać się brunatno-czarne plamy. Na blaszkach liściowych mają nieregularny kształt, dodatkowo otoczone są żółtą obwódką. Na owocach plamy są takie same, ale już bez obwódki. Choroba pojawia się tylko wtedy, gdy obok uprawy papryki uprawiane są pomidory porażone cętkowatością.
Profilaktyka i zwalczanie
Choroba jest trudna do zwalczenia i przede wszystkim należy walkę z nią rozpocząć od odkażenia nasion. Moczy się je przez 30 minut w wodzie o temperaturze 45-50oC lub w roztworze podchlorynu sodu (1-1,5%) przez 1-2 minuty. Do walki z chorobą można zastosować Miedzian 50 WP.
Mokra zgnilizna bakteryjna
Mokra zgnilizna bakteryjna (Erwinia carotovora pv. carotovora) bakteria ta zimuje w glebie i poraża przede wszystkim papryki rosnące pod osłonami. Charakterystycznym objawem jest mokre gnicie owoców i łodyg. Zaatakowane owoce przypominają worki wypełnione bezzapachowym płynem. Patogen na roślinę przenosi się najczęściej z podłoża. Ale może być również przenoszona przez owady lub poprzez niezdezynfekowane narzędzia.
Profilaktyka i zwalczanie
I w wypadku tej choroby ważny jest płodozmian. Również to, by papryki nie podlewać z góry mocząc liście, lepsze jest nawadnianie kropelkowe. Należy unikać przenawożenia azotem. Szczególną uwagę zwrócić trzeba na ochronę owoców przed uszkodzeniami mechanicznymi. Ważne jest dokładne oczyszczanie podłoża po zbiorach i utylizacja zebranych części roślin.
Choroby wirusowe papryki
Mozaika tytoniu
Mozaika tytoniu na papryce (Tobacco mosaic tobamovirus), choroba wirusowa objawiająca się charakterystyczną mozaiką na liściach, zahamowaniem wzrostu rośliny i owoców. Poza tym blaszka liściowa może ulegać deformacjom. Ze względu na to, że wirus ten występuje najczęściej w postaci szczepów, objawy chorobowe mogą bardzo różne. Na jednych odmianach papryki zauważyć będzie można nekrozę na pędach i owocach a wewnątrz samych owoców zamieranie ich tkanek. Inne zaś będą miały zawinięte ku dołowi liście, ich zawiązki owoców i same owoce mogą opadać. Objawem może być również żółknięcie wszystkich po kolei liści. Wirus ten atakuje najczęściej uprawy papryki rosnące obok tytoniu lub pomidorów. Optymalne warunki do ataku ma wiosną i późną jesienią, gdy dni są krótkie i jest zbyt mało światła.
Zainfekowane mogą być już nasiona albo gleba nieoczyszczona z resztek roślin z poprzedniego sezonu. Mogą to być również chwasty, ale także owady, ptaki i zwierzęta.
Profilaktyka i zwalczanie
Do uprawy wybierać należy gatunki odporne na choroby wirusowe. Nasiona i sadzonki nabywać tylko od sprawdzonych producentów. Po sezonie należy dokładnie zebrać resztki roślin, zutylizować a powierzchnię odkazić. Trzeba również pamiętać o systematycznej dezynfekcji narzędzi (mydło potasowe).
Mozaika pomidora
Mozaika pomidora na papryce (Tomato mosaic tobamovirus) w tej chorobie wirusowej charakterystycznym objawem jest nekroza pojawiająca się wzdłuż głównego nerwu blaszki liściowej, która ulega powolnej deformacji i więdnie. Roślina zaczyna się ratować przez całkowitym zwiędnięciem wypuszczając z bocznych, śpiących oczek nowe pędy, na których objawy mozaiki są już dużo łagodniejsze. Głównym źródłem zakażenie są rosnące w pobliżu porażone pomidory.
Profilaktyka i zwalczanie
Tak samo jak w przypadku mozaiki tytoniu.
Mozaika ogórka
Mozaika ogórka na papryce (Cucumber mosaic cucumovirus) to wirus atakujący z kolei najmłodsze liście, które po porażeniu zaczynają zwijać się do środka wzdłuż nerwu głównego, jednocześnie liście u nasady stają się jaśniejsze niż ich wierzchołek. Zahamowany zostaje wzrost roślin, skracają się międzywęźla i ogonki liściowe. Pyłek może stać się sterylny i owoce w większości się nie zawiązują. Na owocach papryki pojawiają się żółtozielone plamy.
Źródłem infekcji są generalnie chwasty wieloletnie a także czarny bez. Patogen może również być przenoszony przez owady.
Profilaktyka i zwalczanie
Przede wszystkim należy wybierać odmiany odporne na wirusa. Teren upraw papryki powinien być systematycznie i dokładnie odchwaszczany. Nie powinno się jej sadzić obok pomidorów, które są dla niej źródłem wielu infekcji. By zapobiec chorobie można robić oprysk z oleju parafinowego. Konieczne jest zwalczanie mszyc i innych owadów, które często są wektorem dla wirusów.
